Safranbolu'dan haber-veri-yorum

17 Nisan 2017 Pazartesi

Hüseyin: Hani gecenin bir vakti, ağzı dili kupkuru olur da bazen, Korkunç bir hararetle yanar ya insan. Hani suyu tüketmek için, bardak, bardak dikler ya başına. İşte öyle. işte öyle uyandım bu sabah uykumdan. Gecenin bir vakti, duygulu bir dizi izliyordum. Sevenlerden biri diğerine bulunduğu okyonusun kıyısından,kum yolluyor, Diğeri onunla aynı gökyüzünü paylaşabilmek, Aynı yıldızları seyredebilmekle teselli buluyordu. Seyrettiklerim, ayrılığın gönüllerde nasıl iri dilimli yangınlar meydana getirdiğini, Mekanları nasıl daralttığını, Boğacakmışçasına insanı nasıl havasız bıraktığını bir daha hissettirdi... Ve seni düşündüm... Düşüncelerimden sıyrıldığımda,uykunun kollarına bırakmıştım kendimi. Uyku ile uyanıklık arasında sabaha ulaştım. Ayrılık çeşmesi gönlüm, gözlerimden sabaha kadar aktı...

Harikalar Tic. teması. Blogger tarafından desteklenmektedir.