Nefesim yorgun,
Gözlerimde fer yok.
İstesem bile ,
Gülistana sefer yok.
Uçmak....
Hep uçmak arzularım!
Düşer iki yana,
"Uçmak" a açılan kollarım.
Koşmak, uzanmak, tutmak isterim.
Bir fecr-i kâzip gibi,
Kaçan hayalinin ardında.
Gücüm yetmez, tükenir nefesim.
Uçar gider ruhum.
Basamaklarda kalır bedenim!
2000 Safranbolu Hüseyin KARATAŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder