Hâl
Ulaştığım her menzilde,
Çıktı önüme bir duvar.
Uyup serseri gönlüme,
Gezer aklım, diyar diyar.
Aşmadığım dağ kalmadı,
Gidemem, dostun yolu dar.
Yaşadığım bu alemde,
Ateş üşütür, su yakar.
Varlığın gideli beri,
Yokluk, oldu canavar
Bu nasıl düş Allah'ım?
Ben, bu benden etti firar!
Nice hasret yangınıyla,
Vardım sana yalvar yakar.
Kim bilir? Kim anlar derdimi?
Nar olmuş gözlerim, nar!
Herkese yorgan olan toprak,
Gel! Annem gibi beni sar!
1988 Safranbolu Hüseyin KARATAŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder