Bir Bayram günü,
Gökten yere uzanmış,
Bereketli bulutlar gibi duygularım.
Ve hemen....
Bir demet nur,
Bir gonca gül,
Karlar üzerinde çiğdem,
Süt kadar temiz,
ışıklı bir beniz,
Ve... Bir tutam sevgi.
Beyaz denince,
Işık denince,
Süt, kar ve gül denince,
Aklıma sen geliyorsun.
Güzel olan her şeyde
Hep seni buluyorum.
Garip bir kır çiçeği,
Toz kanatlı bir kelebek,
Ve ne zaman
Ağlayan bir yüz görsem
Gözlerindeki gibi sis görsem.
Seni hatırlarım.
Gelincikler gibi bir durursun karşımda,
Garip, boynu bükük ve hüzün dolu,
Uzatsam elimi
Uzanırsın bilirim.
Bilirim duygularını saklamak için,
Kendine hergün kaç kırbaç vurursun,
Bilirim.
Bütün boşluklar senden kalmış,
Bütün doluluklar seninle gelmiş.
Yaşamak!
Yaşamak, seninle güzelmiş...
Ne zaman sis görsem,
İçimdeki gibi bir azgın deniz görsem
Işık gözlü bir kız
Parlak bir yıldız görsem
Sen yanımdasın bilirim.
Hatıralar ve düşler
Karışır birbirine,
İrkilirim...
Sen, şafaklar kadar güzel
Guruplar kadar hüzün dolusun.
Sen aydınlıksın
Sen kahkahasın, neşesin.
Seni ben böyle tarif ettim,
Ve seni öyle sevdim.
Bir kır çiçeği
Bir konca gül
Parlak bir yıldız
Bir ağlayan yüz
Sarı bir yaprak
Yolumu kesen bir dağ
Beyaz bir kelebek
Beyaz bir kar,
Kor olmuş bir nar
Sen demek...
Bütün eşya bana seni hatırlatır.
Hatırlarım yarım,
Duygularım yarım,
Sevgilerim yarım,
Yerli yersiz,
Sebepli sebepsiz
Geceler boyu
Sessiz sessiz ağlarım.
Duyar mısın?
Hüseyin KARATAŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder